Coaching/Instruction

Andele Brenninkmeijer

             en Gorgeous

( Apache x Osmium)

ABOUT ME


(scrol down for English version "coaching/instruction")

Een vak-idioot. Tot die categorie behoor ik wel denk ik. Ik was acht jaar toen ik van de opleiding in Deurne hoorde en zei: "Mam, daar wil ik naar toe!" Mijn moeder zei: "Ok, maar dat kunnen we later nog wel eens bespreken wanneer je wat ouder bent, misschien is het dan weer anders". Maar het werd dus niet anders, in één rechte streep ging ik door. Nou ja, bijna dan, het leek mij zinvol om na de MAVO toch nog de HAVO te doen. Ik was realistisch genoeg om in te zien dat je na je "paarden-carrière" - zo maar wat kan gebeuren met een lelijke val ofzo- , niet zover komt met alleen de MAVO. Met ook nog een HAVO-diploma kon ik altijd nog eventueel een HBO opleiding gaan volgen.


Dus ik was 4 jaar: mijn eerste pony ritje. 5 jaar: op manege les. 8 jaar: een eigen pony. 12 jaar:  mijn eerste B-wedstrijd (groepdressuur, jawel). 16 jaar: een nieuwe, grotere pony. 19 jaar: mijn eerste paard en na de HAVO naar Deurne(NHB)! Ik werd in heel mijn ponytijd L2 dressuur en L springen. Ik moest het in mijn upje rooien, ging te pony/paard langs de weg naar club-les, een trailer hadden we niet, ouders die met mij mee konden op wedstrijd was geen optie i.v.m. hun eigen drukke bedrijf en wanneer ik op wedstrijd wilde, moest ik ervoor zorgen dat ik mede clubgenoten warm kreeg om mee te gaan, anders reed de vrachtwagen niet. Ik was er maar druk mee.


Maar ik werd aangenomen in Deurne, ondanks dat ik niet heel veel bagage had aan paardenkennis vanuit de familie, ik was gewoon "donders handig" en door mijn leergierige instelling goed voorbereid.

Na Deurne heb ik bijna 25 jaar een eigen bedrijf gehad, manege, pension, africhting, instructie, training, verkoop, etc. Ik leidde paarden op in vooral dressuur en t/m Prix St George, reed vele rassen, gaf als instructeur niveau 4 heel veel les, werd jurylid tm ZZL, gaf nog les op het Terra MBO sport (opleiding PDA tussendoor) en nadat mijn bedrijf verkocht was ben ik naar Twente gekomen.


Door de jaren heen heb ik heel veel geleerd, kennis vergaard, nieuwsgierig als ik ben, altijd op onderzoek uit en puzzelen naar het hoe en waarom bij alle voorkomende poblemen van paarden, ruiters, zadels, etc. Nooit kort door de bocht, altijd bedenken dat een probleem een oorzaak heeft die je boven water moet zien te krijgen. In alle rust en met veel geduld. Mensen die mij kennen weten dat ik veel geduld heb, rustig en consequent ben, recht door zee kan zijn. Dat ik niet probeer te oordelen en het ook altijd van "de andere kant" bekijk. Ik geef met veel plezier les op álle niveau's en aan alle rassen omdat iedereen recht heeft op kennis en hulp. Daarnaast heb ik een positieve en opbouwende instelling! Contact


meer op: www.paard-educatief.nl

2015


In 2015 verhuisde ik naar Twente. Geen eigen stal meer en met nog maar één paard. Het was een omslagpunt en zeker behoorlijk wennen. Ik had mijn werk in Assen bij AOC Terra en al gauw kreeg ik ook lesklanten in de regio Twente. Dus in een gat viel ik niet echt en het bedrijf heb ik ook niet echt gemist. Zwaar werk en lange dagen. Daar kon ik wel zonder. Bovendien had ik nu weer een hobby: Paardrijden. Met mijn eigen bedrijf was het veel meer móeten dan mogen: rijden was ondereel van mijn werk.


Omdat het lesgeven in Assen in de vakanties nooit doorliep, besloot ik wat anders te zoeken voor meer vastigheid en liep tegen de vacature op bij de zadelmakers van DEVOUCOUX (Frankrijk). Dat profiel paste mij op alle fronten en ik werd aangenomen en ging aan de slag. Ik heb dat bijna 2 jaar gedaan en ontzettend veel gezien, gedaan en geleerd natuurlijk. Je komt overal, vooral in de internationale paardensportwereld, de prachtige grote sportstallen met rijke buitenlandse klanten, die nog meer bekend zijn met het zadelmerk DEVOUCOUX.


Maar het ondernemen en de vrijheid die erbij hoort, dat miste ik het meest. De druk van een baas die iets van je verlangt, een target, héél veel uren maken, en héél veel kilometers, maakte dat ik bedacht dat ik het toch anders wilde. Mijn hart ligt te veel ook bij rijden en lesgeven om alleen maar zadels te doen. Mijn eigen tijd weer indelen en meer je hart volgen maakte dat ik het bedrijf ABC-Hippique oprichtte.


Met ABC-Hippique staat eigenlijk het les geven en geven van advies centraal. Consultancy. Op het gebied van lesgeven, rijtechniek, training, zadels en inmiddels ook bitten. Maar ook begeleid ik buitenlandse mensen in Nederland met hun paardenbedrijf die wat hulp in stal-management kunnen gebruiken en een "weg-wijzer" nodig hebben om hier in Nederland wat voeten aan de grond te krijgen. Kennis moet je delen omdat ik vind dat het de paarden ten goede komt. Het meeste leed en de onnozelste ongelukken ontstaan door onkunde. Dus kennis moet je niet voor jezelf houden, maar doorgeven.


Ik blijf ook zadels verkopen, heb inmiddels een opleiding voor het vullen van zadels gevolgd bij Ninon Schutte(de zadels van Devoucoux waren met foam gevuld) en ben vanaf 2019 fulltime actief met het geven van lessen en adviezen, passen van bitten (en adviseren in alles omtrent de aanleuning), vullen van zadels, en aanmeten van de nieuwe zadels van Ninon Schutte. Omdat ik in het verleden altijd heel fijn op Schutte zadels gereden heb heb sta ik 100% achter dit merk. Daarmee ben ik dealer van Shutte-zadels.

www.schuttezadels.nl


Curriculem Vitae

 

MAVO, HAVO, NHB Deurne

KWPN exterieur cursus

EVC traject Deurne niveau 4

Instructeur Niveau 4 (KNHS)

Opleider KNHS

BHV

Jurylid dressuur t/m ZZ-licht

PDA instructeur (Pedagogisch Didactische Aantekening)

In bezit van Int. Trainerspaspoort

Zadelverkoper en passer van Devoucoux zadels

Zadelverkoper, vuller en passer Schutte zadels

Bitfitter

 

Sportief:

 

Dressuur:  Vele paarden naar de Z dressuur,

ZZ-licht en twee paarden t/m de Lichte Tour/Inter I.

Springen:  M

 

Vakkennis:

 

van 1994- 2015 een eigen stal

Manege, pensionstalling, training, africhting, probleempaarden, wedstrijden, fokkerij, keuringen, springen t/m 1.20 m., maar vooral dressuur.

Geven van clinics en cursussen, schrijven van cursus boeken.

Verdiept zich o.a. in voeding, ziektes, gebreken, zadels, trainingsfysiologie, mensen en leerlingen via de instructie en eigen bedrijf.

Verdiept zich vooral in de paarden zelf


2018 tot heden:

ABC-Hippique

lees nog meer op: www.paard-educatief.nl

Lesgeven en Coachen ineen,


Lesgeven en Coachen is natuurlijk niet helemaal hetzelfde maar ze hebben wel een enorme overlapping. Coachen is meer de mentale ondersteuning om sporters gemotiveerd en positief te houden ook wanneer het tegezit, instructie is iets meer de koude en technische kant om dát te leren waarbij de uitvoering in wedstrijdverband ook de juiste resultaten gaat geven. Ik verweef het lesgeven en het coachen steeds weer, het gaat hand in hand en het is effectiever voor het leerproces, beter voor ruiter en paard. Beiden blijven blijer en meer tevreden.


Zou je een hardloper zijn, dan vergt dit als sporter een andere benadering dan wanneer je paardrijdt, c.q. met dieren werkt. Met dieren heb je altijd te maken met grenzen die gerespecteerd dienen te worden zodat de sport voor beiden een plezierige aangelegenheid is. Sport die voor béiden voldoening brengt! Dat is het streven! Anders is het niets anders dan verkapte slavernij. Of dieren mishandeling. (Helaas komt dit nog veel voor: stierenvechten, honden-/hanengevechten, windhondenraces, maar ook in de paardensport "in de achtertuin" waar geld net iets belangrijker is dan dierwelzijn.)


Ik ben er van overtuigd dat ook paarden voldoening kunnen halen uit hun werk. Door beloning en waardering. Deze beloning en waardering van zijn berijder stelt hij vooral op prijs wanneer er ook sprake is van een band. Een vriendschapsband waarbij er sprake is van een leider en een volger, waarbij de volger behoefte heeft aan blijk van waardering van zijn leider na zijn inspanning. Grappig is dat je daar het paard niet altijd al jaren voor hoeft te kennen. Als hij je vertrouwd en hij begrijpt je bedoeling, dan zal hij met plezier ook iemand plezieren die hij pas kort kent.


Vergeet niet dat het paard in zijn natuurlijke habitat een rol heeft. Binnen de kudde heeft elk paard een rol van belangrijkheid of juist onbelangrijkheid wanneer je helemaal onderaan staat. (Ook dat zal invloed hebben op de vorming van karakter van jouw paard, maar dat is een ander hoofdstuk.) Ze hebben de rol van leider, volger, helper, vriend van..., de wijze oude merrie, de alpha-hengst, de benjamin etc. En onderling worden deze plekken bepaald.


Wanneer je het paard uit zijn kudde haalt, volledig op stal zet, elk geïsoleerd in een box, dan ontneem je het paard zijn levensrol. Dat kan enorm deprimerend zijn wanneer daar niks voor terug komt. Het is heel belangrijk dat de mens, degene die dagelijks met het paard werkt, hem weer een nieuwe rol geeft. De rol van "de vriend van...", een volger. En wanneer het paard dan dingen leert die bij "goed doen" beloond en gewaardeerd worden, dan gaat hij dat graag voor Zijn Mens doen. Dan kijkt hij naar je uit! Dan is ook af en toe heel hard werken helemaal geen straf.


Voor ons ruiters is dat natuurlijk geen hele simpele taak. Er zit geen toetsenbord op een paard en je krijgt er geen gebruiksaanwijzing bij. Daar komt een instructeur/coach om de hoek kijken. Als instructeur leg ik je uit wat het belang is van kennis, begrijpen en het goed lezen van je paard. Kijkend naar conditie, leeftijd, graad van africhting, exterieur en functioneren. En ook naar zijn gemoedstoestand. Zodat je weet of je een stap verder kunt of een stapje terug moet of gewoon nog even moet wachten.... Natuurlijk kan ik als instructeur je ook fijn helpen met een schouderbinnenwaarts, goede overgangen, een wissel of een pirouette. Ik heb zelf dat niveau gereden en ik ben immers ook nog jury-lid, dus ik weet hoe er tegenaan gekeken wordt. Maar wanneer het paard er mentaal en/of fysiek nog niet aan toe is, is dat vrij zinloos. Je overvraagt en breekt hem af. Mentaal en fysiek. Met aan het einde van het liedje een nóg langere weg te gaan of een paard dat niet meer te repareren is. De snelste weg naar een goed resultaat is m.i. "geen haast".


Als coach probeer ik geduld en begrip bij te brengen en een positieve instelling. Ongeduldige ruiters zijn namelijk vaak (onbedoeld) onredelijk en destructief. Ik doe het coachen voor de ruiters; omgaan met tegenslag, het lastige leerproces, omgaan met het feit dat je in deze sport heel hard kunt werken en geen streep vooruit komt omdat jouw paard met b.v. nog een trauma zit uit het verleden, etc. In een andere sport zoals b.v. bij hardlopen heb je bij wijze van spreken alleen met je zelf en je sportschoenen te maken. Dan kun je je zelf gewoon de 'schuld' geven. Bij paarden zit je met de factor "paard" waar je natuurlijk wel invloed op hebt, maar ook op vele aspecten niet altijd. Gezondheid en talent zijn er twee van. Coachen doe ik dan natuurlijk ook voor de paarden. Opdat de ruiters begrip blijven houden, niet boos/ongeduldig worden en dat ruiters zich altijd blijven afvragen: "Waaróm doet mijn paard dit"? En dat gaan we dan uitzoeken!


Voel je je goed bij deze insteek, heb je interesse? Neem dan contact op. Ik geef les op locatie. Ik geef les op alle niveaus, alle rassen. Paard en ruiter samen met plezier en in alle eerlijkheid vooruit helpen, dat is het doel. Contact


ABOUT ME
A "vak-idioot"... 

In English there's no one-word term for it but it means that someone is digging in into the materie (horses in my case) and the quality in the work is more important than the money. One goal: Improvement, passing trough and sharing the knowledge. A Vak-idioot. Passion. I think that this is the category I belong to.

I was eight years old when I heard of the education in Deurne(Horse -riding and -management, 4 years) and said, "Mom, I want to do that!" My mother said, "Ok, but we talk about it later again when you're older, maybe it will be different then." But it didnt became any different, in one straight line I went through. Well, almost then, it seemed wise to me to follow the school-level HAVO after the level MAVO. I was realistic enough to see that after your "horse-career" would end -what could happen easely with an ugly fall or something like that- one could not come as far with just the MAVO(something like high school). If I had HAVO I could always follow a BACHELOR's degree.

So I was 4 years: My First pony ride. 5 years: first lesson at the riding school. 8 years: First own pony. 12 years: My first B-test. 16 years: A new, bigger pony. 19 years: My first horse and after the HAVO to Deurne! I achieved in my pony time L2 dressage and L jumping(just level 2). I had to grub it up on my own, went on my pony/horse along the road to the ridersclub-lessons, a horse trailer we didn't have. Parents who couldn't join me on competotions due to their own business at home and when I wanted to go to competion, I had to make sure my clubmembers got ethousiastic to to go along, otherwise the horsetruck didn't rode. I was very busy with it. 

But I was accepted after a strict selection in Deurne, despite of not having a lot of luggage on horse knowledge from out of the family, I was just "pretty-handy" and well prepared by my inquisitive attitude.
After Deurne I have had my own stable for 23 years, riding school, training, instruction, sales, etc. I trained horses in mainly dressage and achieved Prix St George and Inter I, competed many, many times with many, many horses. Attended as instructor Level 4 a lot of lessons, became Judge ZZL, attended a.o. also dressage lessons on the Terra MBO Sport (training PDA(Pedagogy)in between) and after my company was sold I moved to the east of the Netherland, the area Twente.

Over the years I have learned a lot,  and collected knowledge, curious as I am, always researching and puzzling at the "how and why" at all common poblems of horses, riders, saddles, etc. Never bluntly, always remember that a problem has a cause that you have to get on the survace. In peace and with great patience. People who know me know that I am very patient, calm and consistent, can be straight to the poin and that I try not to judge and also always view it from "the other side". I educate with great pleasure at all levels because everyone is entitled to knowledge and help. In addition, I have a positive attitude! Contact



TEACHING AND COACHING IN ONE

Teaching and coaching is of course not quite the same but they do have a huge overlap. Coaching is more the mental support to keep athletes motivated and positive, even when it is difficult, instruction is a little more the cold and technical side to learn that where the implementation in competition is also going to give the right results. I always weave teaching and coaching again, it goes hand in hand and it is more effective for the learning process, better for rider and horse. Both remain happier and more satisfied.

If you were a runner, than it requires a different approach to become a great runner than when you are riding a horse for having good results, b.e. dressage, because of you working with a living horse, not only your own legs and the question of which type of running shoes are the best.

With animals you always have to deal with boundaries that need to be respected so that the sport is a pleasant affair for both. Sport that brings satisfaction to both! That's the pursuit! Otherwise, it is nothing but disguised slavery. Or animal cruelty. (Unfortunately, this is still a lot wrong about that: bullfighting, dog/cockfights, greyhound races(especially the killing of the dogs after failure), but also in the equestrian world "in the backyard" where money is just a bit more important than animal welfare.)

I am convinced that horses can also get happily satisfaction from their work. By reward and appreciation. He especially appreciates this reward and appreciation of his rider when there is a good a bond. A friendship bond in which there is a leader and a follower, where the follower needs a token of appreciation from his leader after his effort. Funny is that you don't always have to know the horse for years.

If he is familiar to you and he understands your intention, he will also be happy to delight someone he knows for a short time.

Remember that the horse has a role in its natural habitat. Within the herd, each horse has a role of importance or just insignificant when you are at the lowest in row. (Also that will affect the formation of your horse's character, but that's another chapter.) They have the role of leader, follower, helper, friend of..., the wise old mare, the Alpha stallion, the Benjamin etc. And among themselves these places are determined.

When you remove the horse out of his herd, put it fulltime in a stable, each isolated in a box, you will deprive the horse of his actual role in life. That can be extremely depressing when nothing comes back. It is very important that "the human", the one who works daily with the horse, gives him a new role again. The role of "the friend of...", a follower. And when the horse learns things that are rewarded and appreciated by "doing good", he will gladly do that for his big friend. Then he looks out for you! Then also the occasional realy hard work is no punishment at all.

For us riders, of course, this is not a very simple task. There is no keyboard on a horse and you will not find any instructions on paper that "comes with the package". And that's where the instructor/coach jumps in.

As an instructor, I shall explain the importance of knowledge, understanding and good "reading" of your horse. Looking at condition, age, degree of training, exterior and functioning. His state of mind. So that you know will if you can go a step further or take a little step back or just have to wait a while.... Of course, as an instructor, I can also help you with a shoulder-in, good transitions, a flying change and a pirouette. I am also a judge for dressage, so I know how it has look like. But when the horse is mentally and/or physically not ready yet, it is quite pointless. You will overask him and break him off. Mentally and physically. With at the end an even longer process ahead or a horse that is no longer repairable. The quickest way to a good result is too have "no hurry".

As a coach I try to contribute with patience and understanding and a positive attitude. Impatient riders are unreasonable and can be very destructive. I do coaching for the riders; Dealing with setback, the tricky learning process, dealing with the fact that you can work your ass of in this sport with hardly a step forward because your horse maybe still has a trauma from the past, etc. In another sport like b.e. running, you only have to worry about your legs and your athletic shoes. Besides that, you can tell for yourself where your bordes are, you can always just blame yourself! In the equinesports you have the factor "horse", on which you do have some influence, but also on many aspectsyou don't! Health and talent are two of them. So of course I also coach for the horses. That the riders keep understanding, do not get angry/impatient, and that riders always keep asking themselves: "Why does my horse act this way"? And then we'll find out! In that way I try to protect the horse for unreasonable behavior coming from the frustrated rider.

Do you feel good with this approach, are you interested? Please get in touch. I can visit  you on your own location. I teach at all levels, all types of horses. To help horse and rider along with pleasure and in all honesty, that's the goal. Contact